Donderdag 10 maart vond in Rotterdam het Nationaal Congres Parkeren en Mobiliteit plaats. Tijdens het congres kwamen mobiliteitsprofessionals uit Nederland en België samen om te praten over ontwikkelingen en trends op het gebied van parkeren en mobiliteit. Belangrijkste conclusie: We moeten op een slimme en flexibele manier met elkaar samenwerken.
Dagvoorzitter Josje van Nes (gemeente Rotterdam) opende het congres met de vraag: “Moet iedereen een auto kunnen blijven hebben?” Die vraag werd door Michiel van Kruiningen, Afdelingshoofd mobiliteit bij de gemeente Rotterdam, direct opgepakt. Een bezoek aan het progressieve en steeds autoluwer wordende Parijs had hem aan het denken gezet: “Zouden we de auto niet gewoon moeten wegdoen?”
VAN PARKEERWALHALLA NAAR CITYLOUNGE
De afgelopen jaren heeft de stad Rotterdam een enorme verandering ondergaan. Traditioneel is Rotterdam als wederopbouwstad ingericht op de wensen van de automobilist. Deze benadering maakte van Rotterdam een echt parkeerwalhalla. “De stad bestond uit aan elkaar verbonden plekken. De tussenruimtes waren niet interessant, daar wilde je niet zijn”, aldus Van Kruiningen. De nieuwe Rotterdamse Citylounge-gedachte heeft ervoor gezorgd dat de mens centraal is komen te staan; “de stad is een plek om te verblijven, niet om snel doorheen te rijden. In Rotterdam zien we mobiliteit als middel dat een bijdrage kan leveren aan de grotere doelen van de stad.”
DE MENS CENTRAAL
De Rotterdamse gedachte past perfect binnen de visie van Dirck Slabbekoorn (filiaalmanager Jumbo Rotterdam-Delfshaven). Een geweldsincident in zijn winkel zette hem aan het denken: “Hoe gaan we met mensen om, hoe beoordelen we mensen en wat is de impact van die beoordeling?” Volgens Slabbekoorn is het van belang om vooraf heel bewust na te denken over de impact van je keuzes. “Zet de mens centraal, want mensen maken altijd het verschil. De systeemwereld lijkt dat nog wel eens te vergeten.”
EEN DUIVELS DILEMMA
Het willen voorzien in de behoeften van de mens resulteert in een duivels dilemma. De mens heeft namelijk behoefte aan een fijne en gezonde leefomgeving, maar tegelijkertijd voelt vrijwel iedereen de behoefte om zonder al te veel gedoe en op een betrouwbare manier van A naar B te kunnen reizen. Die twee behoeften gaan vaak niet hand in hand. Er worden voortdurend afwegingen gemaakt en het één gaat vaak ten koste van het ander.
Kan het ook anders? Kunnen we voorzien in een fijne en gezonde leefomgeving waarin iedereen zonder al te veel gedoe en op een betrouwbare manier van A naar B kan reizen? Welke offers kunnen en moeten we dan maken, en wat leveren die offers ons uiteindelijk op?
Bovenstaande vragen kwamen in verschillende vormen en op verschillende manieren voortdurend terug tijdens de workshops.
SLIM SAMENWERKEN
Over één ding waren alle aanwezige mobiliteitsprofessionals het in ieder geval eens: We moeten slim samenwerken. Niet iedere gemeente of marktpartij hoeft het wiel opnieuw uit te vinden, we kunnen enorm veel van elkaar leren en gezamenlijk kunnen we enorm veel bereiken.
Foto's door: Martin Hols
