Het congresseizoen op mobiliteitsgebied trappen we dit jaar af met het Nationaal Congres Parkeren & Mobiliteit. De Tolhuistuin pal aan het IJ in Amsterdam-Noord deed dienst als decor voor mobiliteitsprofessionals die volop kennis met elkaar deelden en zowel bekende, als ook nieuwe vakgenoten konden ontmoeten.
“WEET WAT ER OP ELKE STOEPTEGEL SPEELT”
Spraakwaterval Ferenc ten Damme zette de goed gevulde zaal meteen op scherp met een vurig pleidooi voor de menselijke maat in deze complexe, razendsnel veranderende maatschappij. “Waarom houden we ons in ons dagelijks werk vast aan starre, verouderde regels en wetten, terwijl we in ons privéleven wel met de tijd meegaan?” Volgens Ten Damme, onder meer werkzaam bij de provincie Overijssel als beleidsontwikkelaar, leven we niet in een tijdperk van veranderingen, maar in een verandering van tijdperken. “We moeten met z’n allen nieuwe spelregels bedenken. We hebben allemaal de mond vol van integraal werken, maar om dit in de praktijk te brengen, vergt inspanning. Maak coalities binnen en buiten je organisatie.” De Hagenees rond zijn keynote af met een citaat van Mahatma Gandhi: “Alles wat je voor mij doet, maar niet met mij, doe je tegen mij.'' Werk dus mét mensen in plaats van voor mensen.
VIER VERSCHILLEN
Vervolgens gaven de gemeenten Purmerend, Zwolle, Hardenberg en Amsterdam een inkijkje in hun mobiliteitsvisies. Vier gemeenten met vier sterk uiteenlopende thema’s en uitdagingen. Waar de beleidsmakers van de gemeente Amsterdam moeten nadenken over elke vierkante meter openbare ruimte, richt de Overijsselse plattelandsgemeente Hardenberg met slechts 62.000 inwoners zich op een goede bereikbaarheid tussen de dorpen en steden om de leefbaarheid voor iedereen op de been te houden.
AMSTERDAMSE UITDAGINGEN
Wethouder Melanie van der Horst van de gastgemeente Amsterdam zette in het kort de uitdagingen van de hoofdstad uiteen en hoe zij deze aanpakt. “Het thema van dit congres: ‘Verbind de verschillen’ past mooi bij hoe ik mobiliteit zie. Verschillen verbinden staat voor mij voorop. Ik zie mobiliteit echt als een sociale portefeuille. Mobiliteit kan dan ook een grote rol spelen in kansengelijkheid. Als je een fiets hebt en die goed onderhoudt, heb je de vrijheid om overal naartoe te gaan.”
“Als we niets doen, groeit het aantal autokilometers in Amsterdam met 45%. De fiets neemt toe met ruim 50%, net als het ov. En het is nu al zo druk! Alles blijven faciliteren past simpelweg niet meer. Niet binnen de ecologische grenzen, niet in de straat, niet op sociaal gebied en niet bij de financiële middelen.’ “Tegelijkertijd willen we zorgen dat iedereen voldoende mobiel is. Bij al onze keuzes moeten we ons afvragen: voor wie doen we dit? Wie profiteert? En wie heeft er last van? Wie kan het zelf organiseren en wie heeft wat meer hulp van ons nodig? Nu doen we te veel generiek: als het systeem beter wordt, gaan we er vanuit dat dat voor iedereen goed is.” “Ik verwacht dat het invoeren van 30 km per uur als maximumsnelheid op de meeste wegen in Amsterdam veel doet voor de leefbaarheid in buurten en het gevoel van veiligheid in het verkeer. Daarnaast investeren we fors in het openbaar vervoer door met Rijk en Regio te investeren in de metrolijnen en het treinnetwerk rondom Amsterdam. Want de verbinding met de rest van de regio staat anders onder druk. Het is wat mij betreft de enige manier om de steeds drukkere stad én regio bereikbaar te houden in de toekomst. Vooral als het gecombineerd wordt met de fiets of deelvervoer voor het laatste deel van de reis.”
DE STADSTOER
In de stadstoerwandelingen kon je met eigen ogen de grote contrasten zien tussen onder meer twee aan elkaar grenzende wijken; de Van der Pekbuurt en Overhoeks in Amsterdam-Noord. Dit stadsdeel zal de komende jaren in aantal inwoners gaan verdubbelen. In Overhoeks beheersen de bouwkranen, betonmolens en bouwhekken naast de vele reeds opgeleverde appartementencomplexen het straatbeeld, terwijl je in de ruim een eeuw oude Van der Pekbuurt een stap terug in de tijd zet.
Om alle ervaringen van de dag met elkaar uit te wisselen, legde dagvoorzitter Bertine Müller de deelnemers vragen voor die ze in kleine groepen met elkaar bespraken. Welke inzichten leverde deze dag jou op en welke neem je mee in jouw werk? Onderstaande illustratie van Theresa Hartgers geeft je een korte samenvatting van deze evaluatie.
